Naming en shaming in het toezicht is in opkomst. Steeds meer toezichthouders maken de identiteit van overtredende ondernemingen bekend in inspectierapporten, openbare sanctieregisters of zwarte lijsten. Meestal gebeurt dit om consumenten te informeren of om verantwoording af te leggen over het toezicht. De vraag is echter of deze informatie ook echt van belang is in het besluitvormingsproces van de consument. Weerhoudt de dreiging van negatieve publiciteit potentiu00eble overtreders van het maken van overtredingen?