De Belastingdienst kampt met zo’n groot tekort aan personeel, dat duizenden risicovolle aangiften niet gecontroleerd kunnen worden. De fiscus wil de aangiften daarom ongezien goedkeuren, maar heeft geen idee hoeveel geld de schatkist daardoor dreigt mis te lopen. ‘Dit kan niet zo’, stelt PvdA-kamerlid Nijboer. Maar klopt dat wel?
De risicovolle aangiften bestaan vooral uit ondernemers die geld lenen van hun eigen vennootschap, aangiften van stichtingen en verenigingen, en ondernemers die emigreren naar het buitenland. Maar er is niet genoeg capaciteit om al die geselecteerde aangiften te controleren. De Belastingdienst wil daarom ruim 90 procent van de verdachte aangiften niet verder in behandeling nemen en ‘conform’ afdoen. Dat houdt in dat de Belastingdienst akkoord gaat met de aangifte zoals die is ingediend, ook al is die mogelijk niet correct.
Lees ook: 60 procent vult belastingaangifte goed in
Fons Overwater, bestuurslid RB
Definitie risico-aangifte is het probleem
Volgens Fons Overwater, voorzitter van de beroepsvereniging Register Belastingadviseurs, is het lenen van de eigen bv voor de fiscus misschien wel irritant, maar verder niet erg risicovol. Hij licht toe: ‘Het is erg belangrijk wat er onder risicoaangiften wordt verstaan.’ Het woord ‘risicoaangifte’ suggereert dat het hier aangiften betreft van mensen van wie bekend is dat ze eerder een verkeerde aangifte deden, of aangiften van ondernemers zonder deskundige adviseur, aangiften die verzorgd werden door louche bureaus enzovoorts. Maar volgens Overwater gaat het hier om aangiften van dga’s en/of hun bv’s waarbij door de dga geld geleend wordt van de bv. ‘Dat is niets bijzonders behalve wanneer het onzakelijk is of de spuigaten uit loopt. Als de lening van de eigen bv in strijd is met de wet of jurisprudentie kan dit namelijk ook in latere jaren nog aangepakt worden. Bovendien is er wetgeving in de maak die juist ten doel heeft per 1 januari 2022 paal en perk te stellen aan het lenen van geld van de eigen bv.’
Nieuwe wet lenen van eigen bv
De fiscus krijgt er in de toekomst een arsenaal efficiënte wetgeving bij dit fenomeen te bestrijden of anderszins terug te dringen. Toch blijft Overwater voorzichtig: ‘Er werden nog wel 2 andere categorieën van risicoaangiften genoemd, te weten aangiften van verenigingen en stichtingen en van ondernemers die gaan emigreren. Bij dit type aangiften kan het naast uitstel ook om afstel van belastingheffing gaan en zijn dus inderdaad wel wat risicovoller. De problematiek bij dit soort aangiften is ook veel ingewikkelder en dat vergroot ook de kans op fouten in de aangiften. In volume (aantal aangiften en belastinggeld) zal het echter niet heel veel betekenen. Toch zou ik daar als belastingdienst nog wel even naar kijken. Éen ervaren inspecteur of controleur moet toch in staat zijn vele tientallen van dit soort aangiften per dag te scannen voordat ze afgewikkeld worden?’
Lees ook: Belastingdienst: geautomatiseerde administratie mkb voorkomt fouten
‘Dit kan niet zo’
Henk Bijboer, PvdA-kamerlid, vindt dat de Belastingdienst prioriteit moet geven aan risicovolle aangiften. Hij wil een debat over de kwestie. ‘Dit kan niet zo’, stelt Nijboer. ‘Als de belastingdienst zelf risico’s ziet dat bedrijven met leningconstructies de boel proberen te flessen, moet de belastingdienst er juist achteraan en de aanslagen niet ongezien goedkeuren.’ Maar het het ministerie van Financiën vindt er een onjuist beeld wordt geschetst. ‘Er is nooit sprake geweest van 100 procentscontrole van de uitgeselecteerde aangiften’, zegt een woordvoerder. De absolute hoeveelheid controles is gelijk gebleven, maar omdat er jaarlijks steeds meer ondernemers bijkomen, worden er relatief minder aangiftes behandeld.
Controleren van de administratie
RB-voorzitter Overwater blijft nuchter onder de woorden van Nijboer: ‘In beginsel ben ik het Nijboer eens, maar bij het aanwenden van controlecapaciteit moeten altijd keuzes worden gemaakt. Je kunt immers nooit alles controleren. Goed is het niet, maar handig is het ook niet. Zelf zou ik het accent leggen op het controleren van de administraties achter de échte risico-aangiftes. Want het controleren van een aangifte is één ding, maar het controleren van de administratie achter de aangifte is nog veel belangrijker. Uit een belastingaangifte zelf kun je namelijk niet zo heel veel halen.’ Hij hoopt daarom dat de Belastingdienst de controle van 2017 beter zal aanpakken. Niet alleen de aangifte, maar juist de administratie. Hij stelt voor: ‘Financials moeten – maar als het goed is deden ze dat al – de rc en andere leningposities van de dga met zijn bv nog beter in de gaten houden.’
Geef een reactie