Vrouwelijke managers zijn ambitieuzer dan mannen. In de ogen van hun medewerkers doen ze het even goed of zelfs beter. Maar omdat de top van het Nederlandse bedrijfsleven de voorkeur heeft voor masculiene eigenschappen en deze onterecht alleen aan mannen toedicht, dringen vrouwen niet door tot de top.
Dat blijkt uit onderzoek van het weekblad Intermediair. Vrouwen in leidinggevende posities verdienen nog steeds een kwart minder dan mannen in vergelijkbare posities. Met het vooroordeel dat vrouwelijke managers niet ambitieus genoeg zouden zijn en hun privé leven belangrijker vinden, veegt het Intermediair Leiderschapsonderzoek de vloer aan. De deelnemende vrouwelijke managers vinden hun privé leven zelfs minder belangrijk dan mannen en zijn zeker niet minder zelfverzekerd. Mannen daarentegen schatten hun senioriteit hoger in en worden ook aanmerkelijk meer betaald, gemiddeld 65.500 euro (vrouwen: 54.500 euro).
De kneus onder de leiders is de ongedifferentieerde leider. Ruim 29 procent van de leidinggevenden vallen in deze categorie. Dit type leider krijgt van medewerkers het laagste rapportcijfer (5,6). Het is iemand die geen sterke persoonlijkheid heeft, weinig assertief is en ook sociaal gezien niet tot de sterksten behoort. Mannen zijn significant meer vertegenwoordigd dan vrouwen in deze groep leiders.
De ongeïnteresseerde ‘laat-maar-waaien’ bazen blijken vaker een man. Managers van de feminiene soort krijgen een 7,1 en de masculiene leiders scoren lager met een 6,7. Het hoogst scoort de zogeheten androgyne manager, hij of zij zet krachtig de lijnen uit en is bereid risico’s te nemen, maar is ook hartelijk, begripvol en ondersteunend. Door hard en zacht te combineren krijgt deze persoon maar liefst een 7,8. Vrouwen zijn opmerkzaam genoeg oververtegenwoordigd in deze groep. Het blijkt verder dat medewerkers met de androgyne leidinggevende meer tevreden zijn met hun werk en ook vinden dat hun eigen afdeling effectiever functioneert.
Hoger management typeert de ideale leider als iemand met een masculiene leiderschapsstijl. Deze wordt eerder toegedicht aan mannen dan aan vrouwen. Onder medewerkers blijkt ook nog steeds 42 procent de masculiene manager als meest ideale te typeren. Uit het onderzoek blijkt echter dat androgyne leiders in de praktijk effectiever zijn. De voorkeur voor een masculiene leider is bij medewerkers kleiner wanneer hij of zij een vrouw als manager heeft. In dat geval denkt een medewerker – en dat geldt sowieso voor de jonge respondenten onder de 30 – bij een ideale leider vooral aan een androgyne persoon.
Feminien leider: Rapportcijfer: 7,1
Warm – Sensitief voor gevoelens van anderen – Kan goed sussen – Hartelijk – Begripvol
Voorbeeld man: Job Cohen; Gerlach Cerfontaine
Voorbeeld vrouw: Els Borst; Karin Adelmund
Masculien leider: Rapportcijfer: 6,7
Dominant – Onafhankelijk – Sterke persoonlijkheid – Bereid om risico’s te nemen -Krachtig
Voorbeeld man: Cees van der Hoeven, Berlusconi, John de Mol
Voorbeeld vrouw: Thatcher, Rita Verdonk, Neli Kroes
Androgyn leider: Rapportcijfer: 7,8
Begripvol – Krachtig – Sterke persoonlijkheid
Voorbeeld man: Tony Blair
Voorbeeld vrouw: Femke Halsema
Ongedifferentieerd leider: Rapportcijfer: 5,8
Geen sterke persoonlijkheid – Niet sensitief voor gevoelens van anderen – Geen uitstraling
Voorbeeld man: Jan Peter Balkenende
Voorbeeld vrouw: Geen voorbeelden
Het grote Intermediair Leiderschapsonderzoek is samen met de Rijksuniversiteit Groningen uitgevoerd onder leiding van bijzonder hoogleraar leiderschap en organisatieveranderingen Janka Stoker. In totaal deden ruim 3200 hoogopgeleide werknemers mee. Onder de vrouwelijke en mannelijke respondenten waren geen grote verschillen te vinden wat betreft individuele achtergronden. Ze waren nagenoeg even oud en hadden hetzelfde opleidingsniveau.
