Aart van der Linden kan het wél leuker maken. De fiscus staat te boek als saai en lastig, maar voor wie de fiscale thriller Ali Fiscali van zijn hand heeft gelezen, zal het gevoel bij een blauwe envelop nooit meer hetzelfde zijn. Het zal je maar gebeuren. Een dolgedraaide, vooringenomen belastingcontroleur – met al snel de bijnaam Ali Fiscali – besluit zich uitgerekend op jouw bedrijf te storten. Een slepende affaire is het gevolg. Voer voor een boek, vond slachtoffer annex accountant Aart van der Linden. Verplichte kost voor financials.
Als u eens onbedaarlijk wilt lachen om blunders van de Belastingdienst, deelgenoot wil zijn van gestuntel achter de schermen en u wilt verkneukelen om de zeer humoristisch opgetekende misstappen van een belastingcontroleur, dan kunt u met het boek Ali Fiscali uw hart ophalen. De aanduiding ‘fiscale thriller’ klinkt pretentieus, maar is zeker gerechtvaardigd. Van der Linden is er op onnavolgbare wijze in geslaagd om een soapachtig boek te schrijven over een onderwerp dat zich totaal niet lijkt te lenen voor een soap. Toch doen de verwikkelingen in dit boek samen met het verlangen ‘en hoe gaat het nu verder?’ wel degelijk denken aan een soap.
Mix van realiteit en fictie
Het boek is gebaseerd op een werkelijk gebeurd verhaal, hoewel het verhaal zeker een bepaalde mate van fictie bevat. De personages hebben verzonnen namen, maar dankzij de verklarende namenlijst achterin het boek is het niet moeilijk om hiervoor andere namen te lezen. De verantwoording voor in het boek zet duidelijk de toon: ‘Elke overeenkomst met de werkelijkheid of met personen berust op louter toeval. Een ieder die zich in een situatie of een persoon meent te (moeten) herkennen heeft dan ook volstrekt ongelijk. Tenzij men zich daarbij prettig en vereerd voelt, uiteraard!’ Volgens Van der Linden werkt de echte Ali Fiscali nog steeds bij de Belastingdienst, hoewel hij alleen nog bureauwerk mag doen. Maar toch, u bent gewaarschuwd!
Toon
Hoewel Van der Linden hier en daar een cynische toon aanslaat, is het niet zijn bedoeling belastingcontroleurs onderuit te halen. Hij heeft ook goede ervaringen met de fiscus, benadrukt hij; controleurs die een pittige discussie niet schuwden maar hem altijd met respect bleven behandelen. De belastingcontroleur die model stond voor Ali Fiscali, was echter vooringenomen en erop gebrand om Van der Linden ‘te pakken’. De accountant wil bedrijven die worden gecontroleerd er met dit boek op wijzen dat ze niet alles hoeven te pikken en zich wel degelijk kunnen verweren. De auteur is dan ook bereid mensen te adviseren die zich na lezing van het boek in de sitatie herkennen. Van der Linden is nog niet klaar met het hele verhaal; er komt nog een rechtzaak en hij is inmiddels zo’n slordige 30.000 euro lichter aan kosten. Hij heeft met het schrijven van het boek in ieder geval wel stoom af kunnen blazen. Niet onverdienstelijk, want voor dit debuut is alweer een vierde druk in het vizier (sinds mei 2006!). Overigens is de winst op het boek bestemd voor Pamoja Child Foundation in Kenia.
Stijl
De tekst in het boek is gelardeerd met treffende oneliners bij aanvang en slot van een hoofdstuk. Enkele voorbeelden:
‘Gij zult niet stelen, de overheid dult geen enkele concurrentie!’
‘Een echte ambtenaar kopieert zijn dossier voordat ie het vernietigt.’
‘Meer blauw op straat, minder in de bus.’
‘Cijfers kunnen niet liegen, maar leugenaars kunnen wel cijferen.’
Van der Linden schrijft heel toegankelijk. Hij gebruikt afwisselend het perspectief van Ali en dat van Peter van Weert (de alias van Van der Linden), maar dat is niet storend. Het draagt juist bij aan de vaart in het verhaal. De stijl is aantrekkelijk door onverwachte combinaties van woorden, bijvoorbeeld: ‘Toch zat het Ali niet helemaal lekker. De envelop was bezorgd. Ali ook.’ Soms zoekt Van der Linden de grenzen op met formuleringen als ‘Van Weert kan aan het gas.’ Wellicht zullen zich hier mensen aan storen, maar het is wel tekenend voor het fanatisme van Ali.
Inhoud
Chantage
Ali ontdekt bij een bedrijf fraude maar wordt vervolgens gechanteerd door de eigenaren. Die hebben Ali ontmaskerd tijdens amoureuze handelingen waar zijn vrouw uiteraard niets van weet (overigens is zij ook niet brandschoon, blijkt later). De zaak wordt stil gehouden, maar Ali wordt wel op het spoor gezet van Van Weert, een accountant waar de chant<
