Beweringen dat de universele adoptie van IFRS zal leiden tot globale vergelijkbaarheid, zijn zwaar overdreven. Dat stelt Shyam Sunder van Yale University. In zijn paper IFRS Monopoly: The Pied Piper of Financial Reporting vergelijkt Sunder het IFRS-monopolie met het verhaal van de rattenvanger van Hamelen die zijn naïeve slachtoffers naar hun ondergang leidt.
De verbanden tussen betere financiële verslaggeving, gezondere markten, en een stabielere economie en maatschappij zijn aantoonbaar, maar worden nog steeds niet goed begrepen. De toevoeging van IFRS aan de bestaande beschikbare alternatieve accounting-standaarden, kan deze verbanden verbeteren. Het toewijzen van een monopoliepositie aan IFRS zal hier echter niet aan bijdragen, zegt Sunder.
Accounting-standaarden zijn niet te vergelijken met een uniform systeem van gewichten en maten maar meer met een enkele munteenheid (zoals de Euro), aangezien beide diverse rollen spelen in moderne economieën.
Een IFRS-monopolie is evolutionair nadelig, zo stelt Sunder, aangezien een dergelijk monopolie de mogelijkheid uitsluit om alternatieven met elkaar te vergelijken en hiervan te leren. Ook maakt een globaal IFRS-monopolie het onmogelijk om de financiële verslaggeving ‘op maat te snijden' voor lokale variaties in economische, zakelijke, commerciële, wettelijke, auditing, regulerings- en governance condities.
Gemengde resultaten
Empirische studies betreffende de statistische covariantie tussen financiële verslagen gebaseerd op de IFRS-principes, hebben gemengde resultaten opgeleverd en gaven in ieder geval weinig inzicht in de voordelen van het toewijzen van een wereldwijd monopolie aan IFRS.
Sunder vergelijkt de luidruchtige campagne voor het IFRS-monopolie met de campagne in de jaren negentig in steun van de, nu in diskrediet gebrachte, Washington Consensus. Zowel toen als nu met IFRS, draaide het allemaal om het promoten van theoretische voordelen, terwijl de potentiële kosten en risico's werden verhuld, zo zegt Sunder.<br />
Schade
Wanneer de ontwikkeling van IFRS plaatsvindt in een competitieve omgeving, als gevolg van de keuze van investeerders en verslaggevingsentiteiten, dan is hier niets mis mee volgens Sunder. Als IFRS door middel van een dergelijk marktproces een wereldwijde aanhang bereikt is hier ook niets op tegen.
Waar Sunder voor waarschuwt is de schade die toegebracht kan worden aan markten en economieën, wanneer IFRS een wereldwijd monopolie verkrijgt dat niet door middel van marktwerking is ontstaan, maar via de verordeningen van nationale overheden.
IFRS Monopoly: The Pied Piper of Financial Reporting, Yale University, februari 2011
Zie voor meer gratis onderzoeken de Kluwer researchbase
