Zoals bekend is sinds dit jaar de werkkostenregeling (wkr) ingevoerd. Veel bedrijven hebben ervoor gekozen deze nieuwe regelgeving nog niet door te voeren. Dit ondanks het feit dat zij hiermee wellicht een aardig voordeel kunnen behalen. Een overzicht.
Sinds 1 januari 2011 is de toepassing van de werkkostenregeling optioneel mogelijk. Met ingang van 2014 zullen alle bedrijven verplicht overgaan op deze nieuwe regelgeving omtrent vergoedingen en verstrekkingen. De werkkostenregeling biedt de werkgever de mogelijkheid om 1,4 procent van het fiscale loon van zijn werknemers te gebruiken voor het doen van vergoedingen en verstrekkingen. Komt het totaal aan vergoedingen en verstrekkingen boven deze forfaitaire ruimte, dan wordt het meerdere belast met een eindheffing van tachtig procent.
Keuze
Veel bedrijven hebben (vaak uit gemakzucht) ervoor gekozen om de oude regels voor vergoedingen en verstrekkingen te handhaven. De overgang naar de werkkostenregeling leek hen niet aantrekkelijk en bovendien zou dit voor veel onrust zorgen. Het is echter de vraag of ze zich daarmee niet tekortdoen.
Als uw bedrijf namelijk geen uitgebreid pakket aan vergoedingen en verstrekkingen hanteert, zal de fiscale ruimte van 1,4 procent waarschijnlijk voldoende zijn om deze onbelast te blijven doen. Wanneer dit het geval is, bestaat er de mogelijkheid om een leuke besparing te behalen op de zogenaamde eindheffingen. Dit zijn de verplichte heffingen die u als werkgever onder de oude regelgeving moest afdragen over bepaalde verstrekkingen.
Een voorbeeld hiervan zijn de jaarlijkse kerstpakketten. Onder de oude regelgeving mag de werkgever een kerstpakket met een waarde in het economische verkeer van maximaal 70 euro (inclusief btw) verstrekken. Voorwaarde is wel dat de werkgever hierover een eindheffing afdraagt van twintig procent. Onder de nieuwe werkkostenregeling vallen deze kerstpakketten binnen de fiscaal vrije ruimte. Er is dan ook geen sprake meer van een verplichte eindheffing. En zodoende kunt u hiermee voordeel behalen!
Voorbeeld
Een middelgrote bouwonderneming heeft in totaal 350 werknemers in dienst. Zij ontvangen in december allemaal een mooi kerstpakket ter waarde van 70 euro. Een aantal van de werknemers zijn bouwopzichters, die toezicht houden op verschillende bouwprojecten. Zij maken hiervoor veel kilometers met hun eigen auto. Hiervoor krijgen zij een vergoeding van 0,30 euro per kilometer. Op jaarbasis gaat dit in totaal om 450.000 kilometer.
Oude regels
Onder de oude regelgeving zou allereerst over het kerstpakket een eindheffing betaald moeten worden van 350 x 70 euro x 20 procent = 4.900 euro. Daarnaast moet de vergoeding voor de kilometers van de opzichters, voor zover deze hoger is dan de norm van 0,19 euro per kilometer, gebruteerd worden. Dit betekent een eindheffing van ongeveer honderd procent over het verschil, per saldo een kostenpost van 49.500 euro.
Als deze onderneming gebruik zou maken van de werkkostenregeling, vallen zowel de kerstpakketten als de kilometervergoeding, voor zover deze uitgaat boven 0,19 euro, onder de fiscaal vrije ruimte. Mits de totale vergoedingen en verstrekkingen binnen de fiscaal toelaatbare ruimte van 1,4 procent blijven, hoeft er geen eindheffing te worden toegepast. Het potentiële voordeel op jaarbasis bedraagt maar liefst 54.400 euro.
Overstap
Het overstappen van de oude regelgeving op de werkkostenregeling heeft uiteraard nog meer gevolgen. Zo vervallen alle afspraken omtrent vergoedingen en verstrekkingen die in het verleden met de Belastingdienst zijn gemaakt. Ook verandert de wijze waarop bepaalde verstrekkingen plaatsvinden. Dit speelt bijvoorbeeld bij de fiets van de zaak. Omdat u in uw administratie kenbaar moet maken voor welk ‘regime’ u kiest, kunt u op zijn vroegst per 1 januari 2012 alsnog overstappen op de werkkostenregeling. Wij adviseren u tijdig alle voors en tegens, waaronder deze eindheffingen, goed in kaart te brengen.
*
Auteur: drs. W. van Kasteren
*
Dit artikel werd eerder gepubliceerd in F&A Signalen
