Welke Europese maatregelen tegen belastingontwijking zitten er in de pijplijn voor 2018? Een overzicht over onder andere de renteaftrekbeperking, de exitheffing en de regeling die ziet op hybride structuren.
De Europese Unie raakt verbroederd over de multinationals die via allerlei creatieve constructies in bananenrepublieken forse geldsommen wegsluisden. Deels ingegeven door de geruchtmakende Panama Papers werd in 2016 een richtlijn tegen belastingontwijking aangenomen. Hierin zijn verschillende maatregelen opgenomen om grondslaguitholling en winstverschuivingen binnen de vennootschapsbelasting tegen te gaan.
Zie ook: Belangrijkste fiscale wijzigingen voor werkgevers in 2018
De EU-landen maakten afspraken over onder andere de renteaftrekbeperking, de exitheffing en de regeling die ziet op hybride structuren. De experts van EY zetten de Europese maatregelen tegen belastingontwijking in 2018 op een rij.
De renteaftrekbeperking zorgt ervoor dat bedrijven maximaal 30 procent van hun brutowinst aan netto rente mogen aftrekken. Er gelden een aantal optionele safe harbour regels, zoals een drempel van maximaal 3 miljoen euro.
De CFC-regel moet voorkomen dat bedrijven passief inkomen verplaatsen naar een dochterbedrijf in een land met een laag belastingtarief. Onder deze bepaling wordt buitenlands laag belast passief inkomen direct toegerekend aan de Europese moeder en bij deze moeder belast. De CFC-regel geldt binnen de EU/EER niet indien het dochterbedrijf voldoende substance heeft.
De regeling die ziet op hybride structuren beoogt tegen te gaan dat bedrijven gebruik maken van verschillen in kwalificatie van financiële instrumenten of entiteiten. De regeling ziet op situaties waarin als gevolg van een kwalificatieconflict dubbele aftrek ontstaat, of aftrek zonder corresponderende heffing, en bepaalt welke lidstaat in dat geval de aftrek moet weigeren dan wel aftrek moet toestaan.
De exitheffing voorziet in een verplichte eindafrekening bij grensoverschrijdende verplaatsing van ondernemingsactiviteiten gecombineerd met een verplichte step-up in de lidstaat van ontvangst. In intra-EU/EER situaties geldt daarbij dat lidstaten in plaats van directe afrekening, op verzoek van de belastingplichtige ook betaling in termijnen moeten toestaan over een periode van vijf jaar.
De richtlijn kent een verplichte algemene antimisbruikbepaling. Deze wordt wel bestempeld als extra slot op de deur en voorkomt dat belastingplichtigen kunstmatige constructies opzetten met als voornaamste doel om belasting te besparen.
Op 21 februari 2017 hebben EU-lidstaten een politiek akkoord bereikt over de richtlijn voor hybride mismatches met derde landen, als aanvulling op de hierboven genoemde richtlijn.
De maatregelen moeten op 1 januari 2019 in werking treden, met uitzondering van de regeling voor hybride mismatches die op 1 januari 2020 in werking moet treden. Om de datum van 1 januari 2019 te halen, moeten de bepalingen uiterlijk op 31 december 2018 zijn omgezet in de nationale wetgeving.
Status: Het wetsvoorstel hoeven we op Prinsjesdag 2017 nog niet te verwachten. De staatssecretaris van Financiën heeft In zijn brief van 14 april 2017 aan de Tweede Kamer namelijk aangegeven dat naar verwachting in de eerste helft van 2018 een wetsvoorstel zal worden ingediend bij de Tweede Kamer.
Op 10 juli 2017 is een internetconsultatie opengesteld met een conceptwetsvoorstel. De regeling die ziet op hybride structuren is daar niet in opgenomen. De reden hiervoor is dat die maatregel later is aangepast en naar aanleiding van deze aanpassing een latere toepassingsdatum van 1 januari 2020 kent. Voor de implementatie van de regeling die ziet op hybride structuren volgt separate wetgeving, inclusief een internetconsultatie.
Geef een reactie