Het vrije verkeer van werknemers komt in gevaar door de Handhavingsrichtlijn. Die verplicht bedrijven om personeel, dat tijdelijk in een ander EU-land gaat werken, te registreren. Verder belast het bedrijven op administratief gebied.
Sinds juni 2016 hebben bedrijven die werknemers uitzenden naar het buitenland, te maken met een verplichte registratie van de werknemer in het land waar die persoon werkt. Dat is een gevolg van de Handhavingsrichtlijn die twee jaar geleden voor iedere EU-lidstaat van kracht is geworden.
Een belangrijk obstakel
‘De registratie is in veel landen echter dermate complex, ondoorzichtig en arbeidsintensief dat dit een belangrijk obstakel is geworden voor het vrije verkeer van werknemers binnen de EU’, zegt Luydert Smit, partner bij KPMG Meijburg & Co Expatriate Services.
Het vrije verkeer is juist een doelstelling die Brussel zo hoog in het vaandel heeft staan, aldus Smit. ‘Daarnaast is het uitgangspunt altijd geweest dat met de introductie van de richtlijn de administratieve belasting voor bedrijven niet zou moeten toenemen. Nu, twee jaar later, blijkt dit wel degelijk het geval en is de registratie voor veel bedrijven verworden tot een nachtmerrie.’
Volgens hem is de beoogde balans tussen de vrijheid van werknemers om tijdelijk in een andere EU-lidstaat te kunnen gaan werken en het zeker stellen van zowel de primaire als secundaire arbeidsvoorwaarden naar de achtergrond verdwenen.
Grote landelijke verschillen
In de praktijk zijn er grote verschillen in de wijze waarop landen de richtlijn toepassen. Daardoor hebben bedrijven grote moeite om in ieder land te voldoen aan de registratieplicht.
In principe moeten werknemers die in het buitenland aan de slag gaan via een online systeem kunnen worden geregistreerd, aldus Smit. Maar volgens hem verloopt de registratie in landen als Tsjechië, Roemenië, Letland en Ierland schriftelijk of per email.
Daardoor wordt het proces arbeidsintensiever. Bovendien moeten de documenten die worden geregistreerd vertaald worden en soms zelfs gecertificeerd. En het niet voldoen aan de richtlijn kan flinke boetes met zich meebrengen, die per land aanzienlijk variëren. ‘Zo legt Litouwen bijvoorbeeld een boete op van 440 euro en kan het bedrag in Frankrijk oplopen tot 500.000 euro.’
In principe zou de registratieplicht moeten gelden voor iedere EU-lidstaat. Smit: ‘Het is dan ook heel bijzonder dat het Verenigd Koninkrijk ervoor heeft gekozen om registratie niet verplicht te stellen. Wellicht ingegeven door Brexit is het land van mening dat de bestaande registraties volstaan om de controle op uitgezonden werknemers te kunnen uitoefenen. En hoewel Nederland de richtlijn heeft ingevoerd in de Wet Arbeidsvoorwaarden Gedetacheerde Werknemers in de Europese Unie, speelt registratie in ons land nog niet. Het noodzakelijke online registratiesysteem zal naar verwachting pas in januari 2019 operationeel zijn. Intussen geldt bij ons alleen de eis dat bepaalde documenten op de werkplek beschikbaar moeten zijn.’
Ook zakenreizigers registreren zich
De EU kan de registratie beter volledig herzien in plaats van aanvullende maatregelen te introduceren. Smit: ‘Van essentieel belang is bijvoorbeeld dat Brussel komt een uniforme definiëring van het begrip ‘gedetacheerde werknemer’. De definitie is op dit moment dermate onduidelijk dat landen zoals Frankrijk, Griekenland en Estland eisen dat ook zakenreizigers zich registreren.’
Ook moet de beschikbaarheid van een online registratiesysteem verplicht worden gesteld. En bedrijven zouden de voor de registratie vereiste documenten in iedere EU-taal moeten kunnen aanleveren. ‘De nieuwe Handhavingsrichtlijn moet bovendien dermate strikt zijn dat de vrijheid die EU-lidstaten zich toe-eigenen om aanvullende eisen te bedenken, wordt ingeperkt.’
Lees ook: ‘Buitenlandse werknemers blijven fors goedkoper ondanks nieuwe Europese regels’
Geef een reactie