Als financieel professional kijk ik met een wat eenzijdige blik naar deze wereld. Ik richt mij sterk op de financiële markten. Dat gaf drie maanden geleden aanleiding voor een hoop onrust, nog los van het feit dat ik of mijn dierbaren ziek zouden kunnen worden. Dat laatste speelt nog steeds. Mijn tenen krommen zich als mijn dochter meldt dat ze met het vliegtuig naar Frankrijk gaat.
Waar het gaat om de financiële markten is mijn gemoedsrust weer grotendeels teruggekeerd. Nog geen drie maanden geleden keek ik tegen verliezen van meer dan 30 procent aan. Nu ben ik op een paar procent na weer terug bij af. Ik volgde het advies dat ik vaak aan anderen geef: als je geschoren wordt moet je stilzitten. Het herstel is voor een groot deel te danken aan de technologiebedrijven. Als de crisis één ding duidelijk maakt, dan is het dat we verder gaan op het pad van de digitalisering.
Schijn bedriegt
Op Europees niveau zien we dat het bedrijfsleven alweer aardig opkrabbelt. In Duitsland neemt het producentenvertrouwen toe en in Nederland doen veel minder bedrijven een beroep op de steunpakketten. Wie op de Lijnbaan of door de Kalverstraat loopt, zou denken dat er helemaal geen crisis meer is.
Allemaal goed nieuws, maar de schijn bedriegt. Nog steeds raken er meer mensen besmet. Opvallend is dat zelfs welvarende landen, zoals de VS, hard getroffen worden. In ons eigen land zien we problemen in bedrijfstakken waar veel migranten werken. De Nederlandse Witte Boord zit veilig thuis te werken. Hoogstens heeft hij last van vierkante ogen door het Zoomen. Maar de Pool in de slachterij moet gewoon doorbuffelen aan de productielijn.
Lees ook: Fors minder NOW-aanvragen omdat het beter gaat met ondernemingen
Klein bedrijf heeft het zwaar
Corona vergroot de maatschappelijke tegenstellingen. Dat geldt voor mensen met een zwakke positie op de arbeidsmarkt. Dat geldt voor leerlingen uit achterstandsmilieus of studenten die een praktijkopleiding volgen. In economisch opzicht worden vooral kleine bedrijven getroffen. Ik heb weinig medelijden met de grote ondernemingen. Zij konden de afgelopen jaren vele miljarden oppotten en nu het even minder gaat zetten ze de flexibele schil buiten. Bovendien was de staat er als de kippen bij om grote bedrijven in de luchtvaart en scheepsbouw te helpen.
Ik maak me zorgen om de vele tienduizenden microbedrijven die ons land heeft. De verleiding is groot om nu de hulp een tandje lager te zetten. Dat lijkt me heel onverstandig. Nog steeds heeft onze economie een enorm spaaroverschot. De overheid moet dat aanwenden om de motor op toeren te houden.
Tweedeling stoppen
Nu is geld pompen niet zo moeilijk. Veel lastiger is het om de dreigende tweedeling te stoppen. Daarvoor zijn gerichte maatregelen nodig. We zullen scholen weer veilig open moeten doen, jongeren aan het werk moeten houden en – dat is mijn persoonlijke favoriet – jongeren niet voordat ze aan hun maatschappelijke loopbaan beginnen in schulden moeten dompelen.
Auteur: Jaap Koelewijn, professor Corporate Finance bij de Nyenrode Business Universiteit.
Dit artikel is verschenen in cm: 2020, afl. 7.
Lees hier meer blogs uit de rubriek Economische outlook
