Er is een lichte stijging van gemeenten die de laatste jaren zwaar in de financiële problemen raken, waardoor ze onder curatele komen te staan bij de provincie. In 2019 ging dat om drie gemeenten, dit jaar om acht en in 2021 gaat het om tien gemeenten. Maar veel meer gemeentes worstelen om hun begroting rond te krijgen.
Binnenlands Bestuur schrijft dat tien gemeentes door de ondergrens zakken. Gemeentes krijgen het alleen maar moeilijker, onder meer omdat de uitvoeringskosten stijgen, terwijl er aan de inkomstenkant niet veel verandert. Minister Ollongren liet eerder deze maand de Tweede Kamer weten dat de extra uitvoeringsdruk omtrent de coronamaatregelen er tevens voor zorgt dat gemeentelijke jaarstukken te laat worden aangeleverd. Gemeenten worstelen verder met stijgende kosten voor onder meer de jeugdzorg en WMO, terwijl uit jaarverslagen van instellingen die deze zorg uitvoeren blijkt dat de tarieven die zijn afgesproken met gemeentes niet eens altijd kostendekkend zijn.
Bezuinigingen niet voldoende
De onroerendezaakbelasting in diverse gemeentes stijgt en er wordt bezuinigd op diverse posten, maar dat blijkt niet voldoende voor veel gemeentes. Diverse lokale media berichtten de afgelopen tijd over de gemeentelijke situaties, met groeiende tekorten en stijgende kosten. Sommige gemeentes presenteren een sluitende begroting door uit speciale spaarpotjes te putten. Zo gebruikte Zoetermeer 9,1 miljoen euro uit de pot van 95 miljoen die ontstond met de verkoop van Zoetermeerse Eneco-aandelen aan het Japanse Mitsubishi, om zo de begroting rond te krijgen, zo meldt het AD.
Ook de gemeente Goirle verkeerde in zwaar weer en sneed in sociale voorzieningen en verhoogde de ozb, schreef het Brabants Dagblad vorige maand. Eerder dit jaar uitte de burgemeester van het Brabantse plaatje in dezelfde krant nog zorgen dat de gemeente wellicht een artikel 12-status zou krijgen, wat de gemeente onder curatele van het Rijk zou stellen.
Worstelen met begroting
Uit een inventarisatie van Binnenlands Bestuur blijkt dat veel meer gemeentes worstelen met hun begrotingen, met name wat betreft het sociaal domein. Schulden nemen toe en reserves slinken door het opvangen van tekorten wat betreft langdurige zorg en jeugdzorg. Daardoor hebben gemeentes weinig tot geen financiële armslag om tegenvallers op te vangen, waarna gemeentelijke voorzieningen zwaar te lijden hebben onder de financiële malaise.
