Een medewerker van een Amsterdamse woningcorporatie vervalste handtekeningen op batchbetalingen en verving rekeningnummers. Zo bemachtigde ze 1,5 miljoen euro onder meer om haar gokverslaving te bekostigen.
De vrouw had geen betaalbevoegdheid, maar zette betalingen die door haar manager waren goedgekeurd klaar voor de administratie. Tijdens dat werk wijzigde ze de crediteurenstamgegevens van voor akkoord getekende accorderingsoverzichten van batchbetalingen naar haar eigen bankrekening of die van haar dochter. Ze kopieerde handtekeningen van die goedgekeurde overzichten om de batchbetaling te doen met de betaling naar zichzelf of haar dochter daarin op te nemen. Die stuurde ze naar de administratie, compleet met valse facturen die ze in Excel maakte. Deloitte deed onderzoek naar de fraude en vond vier nagemaakte facturen als Excel-bestand die volgens de metadata waren aangemaakt door de fraudeur. In 2019 werd ze daarop op staande voet ontslagen.
Lees ook: ‘Financial moet meer leren over fraude-oorzaken’
Valsheid in geschrifte
In totaal maakte ze de woningcorporatie 1.546.666,22 euro afhandig. De vrouw werd vervolgens aangeklaagd voor verduistering en oplichting. Voor verduistering is ze vrijgesproken, omdat ze niet vanuit haar werkzaamheden toegang had tot de geldbedragen en deze alleen door een misdrijf kon verkrijgen. Vanwege die vervalsing is ze wel veroordeeld voor valsheid in geschrifte en oplichting. De rechtbank acht haar niet verminderd toerekeningsvatbaar vanwege haar gokverslaving, vanwege een gebrek aan nadere diagnostiek.
1,3 miljoen terugbetalen
De Officier van Justitie eiste 24 maanden cel, maar de rechtbank weegt ook mee dat ze 1,3 miljoen euro moet terugbetalen naar een oordeel aan het eind van een civiele procedure vorig jaar. Een langdurige gevangenisstraf zal niet bijdragen aan haar mogelijkheden om de schade te vergoeden, zo redeneert de rechtbank. Ook heeft ze inmiddels hulp gezocht voor haar verslaving, acht de reclassering de kans op recidive klein en draagt ze zorg voor haar minderjarige dochter. Om die redenen vond de rechtbank een taakstraf van 240 uur en 12 maanden voorwaardelijke celstraf passender.
Geef een antwoord