Er komt een gezamenlijk CO2-plafond voor werkgevers met 100 of meer werknemers. Grote bedrijven moeten daarom vanaf volgend jaar rapporteren op de door werknemers gereisde zakelijke en woon-werkkilometers.
Dat staat in een nieuw wetsvoorstel dat het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat deze week introduceerde. Met behulp van deze gegevens kan het ministerie beoordelen of het reductiedoel van persoonsgebonden mobiliteit van 1 megaton CO2 in 2030 wordt gehaald. Als Nederland in 2025 niet op koers ligt voor deze reductie, komt er voor werkgevers met 100 of meer werknemers een maximum voor zakelijke mobiliteit.
Invulformulier
Werkgevers die aan de nieuwe informatieplicht moeten voldoen, krijgen te maken met een invulformulier in een eLoket. Daarbij stuurt het ministerie op gecertificeerde kengetallen, maar wordt er wel gebruik gemaakt van gegevens die de meeste bedrijven toch al verzamelen, om de administratieve last zo licht mogelijk te houden.
Werknemersenquête
Ondernemingen hoeven geen volgsysteem op te zetten voor alle werknemers, maar kunnen woon-werkverkeer inventariseren via een korte enquête bij werknemers. Daarbij zijn slechts enkele vragen belangrijk:
- Hoeveel woon-werkverkeer was er in periode [X]?
- Welk vervoermiddel werd gebruikt?
- Wat is de postcode van het woonadres?
Inventarisering in plaats van maximering
Het oorspronkelijke idee was om de maximumnorm meteen in te voeren, maar werkgeversorganisaties vroegen het ministerie om eerst metingen uit te voeren. Daar geeft het kabinet nu aan gehoor. ‘Voor mij staat het halen van het klimaatdoel voorop, en niet het middel. Ik sta dus positief ten opzichte van het voorstel van werkgevers om eerst twee jaar te meten of de uitstoot van CO2 voldoende daalt,’ schrijft staatssecretaris Heijnen in een Kamerbrief. Mocht er een maximumnorm komen, belooft het ministerie om werkgevers daar ruim van tevoren over te informeren.
Aansluiten op administratie
‘Ik hoop met deze regelgeving een nieuwe stap te zetten op weg naar volledig CO2-vrij vervoer in 2050,’ schrijft de staatssecretaris. ‘Voordat de regelgeving in werking treedt, draag ik er zorg voor dat de systemen voor het ontvangen van de rapportages goed aansluiten op de administraties van de werkgevers. Er is dan ook voorzien in werksessies en praktijktoetsen met en door werkgevers en omgevingsdiensten. Daarbij houd ik de vinger aan de pols en betrek ik de werkgevers om vooraf te verzekeren dat er een goede aansluiting is op de praktijk.’
