Sinds 1988 schrijf ik columns voor dit blad - en alle mogelijke uitgevers en titels die daaraan voorafgingen. Dat heb ik altijd met veel plezier gedaan, maar aan alles komt een einde. Ik krijg al bijna AOW en mijn gezondheid laat mij in de steek. Ik heb de redactie gemeld dat ik per 2024 stop. Daarom is dit mijn laatste bijdrage.
Het akkoord van Wassenaar had een zwart randje: de arbeidsproductiviteit kwam onder druk te staan en er waren steeds minder prikkels om te investeren in arbeid. Politieke plannen om armoede aan te pakken met bijvoorbeeld stijgende toeslagen zijn symptoombestrijding.
Het CPB publiceerde midden augustus zijn ramingen voor de komende jaren. Die stemmen niet tot vrolijkheid. De groei valt fors terug, de overheidsfinanciën verslechteren, terwijl ook de armoede toeneemt. Vooral het aantal kinderen in armoede stijgt heel behoorlijk. Het percentage kinderen in armoede gaat omhoog van 6,2 procent nu naar 7 procent in 2024. Nederland in zijn geheel mag dan behoorlijk welvarend zijn, maar de tegenstellingen zijn toegenomen.
De val van het vierde kabinet Rutte is allerminst een verrassing. Na een zeer moeizame formatie begonnen de partijen aan een ingewikkelde reis, de gekenmerkt werd door conflicten, halfslachtige besluiten en uitstelgedrag. Ik laat de verklaring voor deze mislukking maar even voor wat hij is en ik beperk me tot een paar observaties die ik als econoom doe.
De kwaliteit van het onderwijs is achteruit gegaan, blijkt uit nieuwe cijfers. Steun van de overheid gaat naar groepen met macht en een grote mond en daarom komt het onderwijs er steeds opnieuw bekaaid vanaf. Het is dit jaar veertig jaar geleden dat ik als kersverse afstudeerder begon als docent economie op een middelbare school
De afgelopen weken kwamen er cijfers naar buiten die wijzen op een daling van de inflatie. In de VS dook de inflatie onder de 5 procent. In ons land piekten we op 14 procent, maar nu zijn we terug naar 8 procent. Dat lijkt goed nieuws, maar helaas is het schijn die bedriegt. Als we
In 1995 bezocht ik als beleggingsanalist het hoofdkantoor van Crédit Suisse in Zürich. Ik maakte een rondje langs de Zwitserse banken om als belegger een beeld te krijgen van hun sterke en zwakke punten. Het beeld dat ik toen al kreeg stemde niet hoopvol. Zakenbanken hadden het toen ook al moeilijk, omdat hun business riskant
De opluchting was groot toen midden februari bekend werd dat de Nederlandse economie in het laatste kwartaal van 2022 niet - zoals verwacht - gekrompen was, maar dat er een positief groeicijfer van 0,6 procent in de boeken genoteerd mocht worden. We waren aan een recessie ontsnapt. De verklaring was dat de consumenten ondanks hun
Het nieuwe jaar is met een vliegende start begonnen. In 2022 raakten we bedolven onder een stroom slecht nieuws. Oorlog in Midden-Europa, omhoog gierende prijzen voor gas en olie, hoge voedselprijzen, een reeks renteverhogingen en bijgevolg een inflatie die door het dak ging. Sinds de jaren zeventig hadden we niet zo'n hoge inflatie meer meegemaakt.
De energiecompensatie wordt ongericht ingezet. Het symptoom wordt bestreden, maar energietransitie komt nauwelijks op gang en het resultaat laat zich raden: huishoudens komen later alsnog in de problemen. Veertien dagen eerder dan verwacht stond het geld op mijn rekening: 190 euro van de firma Vattenvall. Het was uiteraard de energiecompensatie die ik nu helemaal niet
