Op 1 maart 2018 (recentelijk openbaar gemaakt) oordeelde Gerechtshof Amsterdam dat de gemeente de WOZ-waarde van een kantoorpand mag bepalen aan de hand van beleggingsverkopen. Dit ondanks het feit dat de gemeente bij de WOZ-waardebepaling moet uitgaan van de fictie dat een kantoorpand onverhuurd wordt verkocht. Het Hof verwijst hiervoor naar het arrest van de Hoge Raad uit 2014. Wat moet u hierover weten?
Voor een ondernemer is het niet betalen van facturen door afnemers een ongewenste situatie. De ondernemer loopt op deze wijze omzet mis. Bovendien zal hij, bij toepassing van het kasstelsel, de btw op de factuur al hebben afgedragen aan de Belastingdienst. Dit terwijl de afnemer het factuurbedrag inclusief het btw-bedrag misschien nooit zal betalen. Omdat ook de wetgever dit als een onwenselijke situatie ziet, zijn er regels in de wet opgenomen die de ondernemer het recht geven de btw op oninbare debiteuren bij de Belastingdienst terug te vragen. Per 1 januari 2017 zijn deze regels aangepast, waardoor terugvragen eenvoudiger is geworden.
Een belangrijk doel van de recente wijziging van de wetgeving rond de jaarrekening was administratieve lastenverlichting voor kleine ondernemingen. Daartoe bevat de EU-richtlijn jaarrekening minder toelichtingseisen voor kleine ondernemingen dan tot nu toe in landelijke wetgevingen was opgenomen. Om af te dwingen dat lidstaten deze verlichtingen inderdaad doorvoeren, bepaalt de EU-richtlijn jaarrekening dat lidstaten van kleine ondernemingen niet meer toelichtingsinformatie mogen verlangen dan opgenomen in de richtlijn.
De positie van pensioenuitvoerders is traditioneel een lastige. Gelet op het belang van pensioen voor de financiu00eble situatie van de individuele belanghebbende en de vele regels en toezichtmechanismes, worden ze soms als het ware 'als de overheid' behandeld en beoordeeld (met bijna afgeleide beginselen van behoorlijk bestuur die van toepassing lijken). Daarentegen worden - zeker de verzekeraars die optreden al pensioenuitvoerder - ook als beursgenoteerde, op winst gerichte bedrijven gezien en als zodanig op winstmaximalisatie afgerekend.
Bestuurders van een vennootschap die failliet gaat, zijn hoofdelijk aansprakelijk voor het faillissementstekort, indien er sprake is van 'kennelijk onbehoorlijke taakvervulling' en aannemelijk is dat dit een belangrijke oorzaak is van het faillissement. Verweert een bestuurder zich door te stellen dat juist zijn medebestuurder verantwoordelijk is voor de onbehoorlijke taakvervulling, dan heeft hij een zware dobber, zo blijkt uit een recent vonnis van de Rechtbank te Den Haag.
