Alles over Jaap Koelewijn

Er zijn momenten dat het heel duidelijk wordt dat het heel erg goed gaat met onze economie. Nu groeit de economie niet met 4 procent of meer, zoals in de jaren zestig, maar met een goede 2 procent mogen we best tevreden zijn. Positief is ook dat de groei al lang aanhoudt en ook nog wel een paar jaar door zal gaan. Dat voorspellen het CPB en de OESO tenminste. Opvallend is ook dat we ons weinig aantrekken van al het verbale geweld rondom handelsoorlogen. Kennelijk zien we dat al een ver-van-ons-bed-show.

Het mooie van het vak economie is dat je soms door goed te kijken bepaalde ontwikkelingen kunt voorspellen. Een van mijn zwaktes is dat ik het niet kan nalaten om af toe bij de benzinepomp een flesje Pepsi Max te kopen. Jarenlang kostte dat 2 euro. Ja, ik weet dat een hele liter in de supermarkt 1,60 euro kost - als je op de aanbiedingen let - maar de pomphouders profiteren van mijn impulsen en luiheid. Dat beeld is veranderd. Nu kun je deze versnapering niet onder de 2,25 euro krijgen.

De dreigende handelsoorlog tussen China en de VS hangt al weer een paar weken als een donkere wolk boven de markt. Nadat Trump al tijdens de verkiezingen tamboereerde op zijn voornemen om Amerika weer groot te maken, leek hij begin maart zijn plannen door te gaan zetten. Daar werden de financiu00eble markten erg onrustig van. Die onrust is terecht. Het invoeren van handelsbeperkingen zou alleen maar tot verliezers leiden.

Dit jaar is de financiu00eble crisis tien jaar oud. Als je naar de cijfers over de economie kijkt, dan zou je zeggen dat hij voorbij is, maar onze samenleving worstelt nog hevig met de naweeu00ebn. Er is nog steeds sprake van risicoaversie, waardoor ondernemingen weinig investeren. Ook blijven zeer bijzondere maatregelen noodzakelijk om het evenwicht in Europa te bewaren. De ECB moet enorme bedragen in de economie pompen om te voorkomen dat Zuid-Europa wegzakt in een recessie.

Het nieuwe jaar is nog niet begonnen en we lijken al wat te kunnen zeggen over 2018. De trend die in 2017 inzette, gaat in 2018 in een nog hoger tempo door. Alle seinen staan op groen. Als we naar Nederland kijken, dan kunnen we weinig anders doen dan te constateren dat het geweldig gaat. Keer op keer worden de groeiramingen overtroffen. De voorspellers van DNB en CPB schatten al een paar jaar lang belangrijke grootheden, zoals consumptie en investeringen te laag in.

Als ik van mijn huis in Den Dolder door de lommerrijke dreven van Bosch en Duin naar Zeist rijd, valt me iets op. Een jaar of drie geleden stond daar nog een enkel bordje 'Te Koop' op de oprijlaan. Mijn makelaar wist wel beter. Een kleine 15 procent van de miljoenenvilla's stond in de stille verkoop. Dat beeld is veranderd. Sinds ruim een jaar is het er een drukte van belang. Er worden weer huizen gebouwd, bestaande huizen krijgen een opknapbeurt en er worden volop zwembaden gegraven. Niet alleen Nederlandse aannemers hebben het druk, er staan ook busjes uit Polen en Letland op de opritten.

Na een recordformatie is er eindelijk een nieuw regeerakkoord. Daarover, en over de manier waarop het tot stand is gekomen, is al heel veel gezegd. Kwalificaties als 'grabbelton' en weinig samenhangend waren niet van de lucht.

Er zijn onderwerpen waarvan ik met zekerheid weet dat ik er minimaal een keer per jaar over kan schrijven. Het rijtje is rente, groei, arbeidsmarkt, lonen en dollar. Er valt altijd wel wat over te zeggen. Deze keer gaat het over de dollar, daar valt nu veel over te zeggen.

Het kijken naar Eva Jinek was zeer recent niet alleen vermakelijk maar ook leerzaam. Ik begreep dat in Noord-Korea het voorlezen van de gewone propaganda op tv aan een vrouwelijke nieuwslezer wordt overgelaten. Als het over oorlog gaat, dan komt er een man in beeld. De afgelopen weken was er een aantal malen een man in beeld. Dat betekent dat de VS en Noord-Korea in een heftig (potentieel) militair conflict zitten en dat het mannetjes zijn die het uitvechten.

Op vakantie maak ik altijd een uitgebreid rondje in de lokale supermarkt. Vooral in mediterrane landen is het aanbod vaak uitgebreid en verrassend. Met name het aanbod van lokale producenten is de moeite waard. Ik heb een lichte voorkeur voor de afdeling wijn en bier. Tot mijn verrassing trof ik bij het bierschap blikjes aan met de naam 'Amsterdam'. Ik vermoedde dat Heineken de afzender was, maar het bleek tot mijn verbazing Grolsch te zijn. Ik snap deze marketingaanpak wel. In Frankrijk zal niemand weten waar Boekelo ligt. Om het toch een lokaal accent te geven noemt de brouwer het maar Amsterdam.