Scope 3-emissies zijn het lastigst in kaart te brengen voor organisaties. Bij Scope 3 is het noodzaak om te kijken naar de directe uitstoot van je activiteiten door onder meer leveranciers, klanten en investeerders. Te denken valt aan brandstof, kapitaalgoederen, transport en zakenreizen. Payhawk Green helpt organisaties inzicht te genereren in de CO2-uitstoot van hun bestedingen.
‘Wij trekken hierin samen op met Lune’, legt Van Dongen uit. ‘Voor de berekening van de uitgaven van de CO2-uitstoot gebruikt het Lune-platform onder meer de data van het Greenhouse Gas Protocol. Hierbij kijkt het naar de productcategorieën en de waarde van de goederen en maakt het gebruik van sectorspecifieke methodologieën.’
Lune houdt daarvoor rekening met duizenden emissiefactoren in relatie tot uitgaven. Van Dongen: ‘Als je bijvoorbeeld voor een zakelijke reis een taxi pakt in Amsterdam, dan heeft die reis een andere geschatte emissie dan als je een taxi pakt in Boekarest. Waarbij je ervan uitgaat dat een taxi in Amsterdam zuiniger is dan in Boekarest. Voor dezelfde hoeveelheid kilometers is de uitstoot van een taxi vele malen hoger dan in Amsterdam en dus is je CO2-uitstoot hoger.’
Uitstoot terugdringen
Het inzicht dat hiermee wordt gegenereerd, helpt organisaties bij het opstellen van hun duurzaamheidsverslag. Echter, het achterliggende doel van de feature gaat verder. Van Dongen: ‘Inzicht vergaren en rapporteren zijn slechts stap één en twee. Het gaat om de derde stap: kijken waar je als organisatie je uitstoot kunt terugdringen. Het is interessant als je kunt zien of er bepaalde delen van de organisatie veel gevoeliger zijn voor uitstoot dan de andere. Wanneer je dat weet, kun je gaan veranderen. Zoals slimmer inkopen, minder reizen en – als dat niet mogelijk is – compenseren. Investeren in groene projecten om je uitstoot aantoonbaar te compenseren.’
Veranderende rol
De rol van de financial is de laatste jaren enorm veranderd en daar draagt de komst van de CSRD-wetgeving ook aan bij. Van Dongen: ‘De primaire focus van de financial lag lange tijd vooral op de boekhouding. Maar die boekhouding wordt steeds meer geautomatiseerd. Van de financial wordt verlangd dat hij of zij steeds meer een sparringpartner wordt voor andere onderdelen van de organisatie. Als financial krijg je dus een andere status in de organisatie. Je moet bijvoorbeeld weten hoe je samenwerkt met data science-professionals, die voor jou de data naar boven halen die andere afdelingen nodig hebben. Je moet een mening hebben over en verstand hebben van digitalisering. De IT-afdeling valt tegenwoordig steeds vaker rechtstreeks onder de CFO.’
Van financials wordt tegenwoordig verwacht dat zij die veranderingen goed in kaart kunnen brengen en, nog belangrijker, kunnen overbrengen op de rest van de organisatie. Ze worden steeds meer een communicator. ”
Hier bovenop komt dus ook nog de veranderende wetgeving. ‘Van financials wordt tegenwoordig verwacht dat zij die veranderingen goed in kaart kunnen brengen en, nog belangrijker, kunnen overbrengen op de rest van de organisatie. Ze worden steeds meer een communicator. Dat is van oudsher natuurlijk niet de rol die wordt toegedicht aan de boekhouder, de controller en de financeprofessional. Dat zijn over het algemeen meer blauwe profielen. Heel analytisch van aard en minder focus op het overbrengen van het verhaal. Ik vind dat een mooie verandering om te zien.’
Interessante discussies
Van Dongen denkt dat er met de komst van de duurzaamheidsverslaggeving veel interessante discussies ontstaan. ‘De eerste vraag die beantwoord moet worden is: wie gaat assurance geven op het verslag? Is dat de accountant die ook de jaarrekening controleert? Of mogen dat ook speciaal daarvoor opgerichte kantoren zijn? Daarnaast ben ik ook benieuwd hoe het inhoudelijk wordt ingevuld. Wanneer voldoet een verslag en wanneer niet? De dialoog die hieromtrent zal worden gevoerd, wordt een zeer interessante om te volgen.’
Een duurzaamheidsverslag werkt transparantie van organisaties in de hand, denkt Van Dongen. ‘Als een op het oog niet zo duurzame organisatie nu roept dat ze iets goed doen, wordt al snel gezegd dat het om greenwashing gaat. Maar als je zo’n uitspraak kunt staven aan daadwerkelijke cijfers over Scope 1, 2 en 3, dan heb je te maken met feiten en vergelijkbare getallen. Hiermee werk je automatisch in de hand dat de concurrentie ook gaat kijken hoe zij presteren. Er ontstaat een heel interessante dynamiek, die we misschien nu nog niet goed kunnen inschatten, maar een CFO is natuurlijk niet gek. Hij of zij ziet de bui al hangen of het zonnetje al schijnen. De CSRD gaat een grote impact hebben. Alleen op welke manier en op welke termijn is nog de vraag.’
Geen duurzaamheidsexpert
Payhawk verschaft met Payhawk Green andere organisaties inzicht in hun CO2-uitstoot. In de eigen organisatie speelt duurzaamheid ook een grote rol. Payhawk is zelf ook ambitieus op het gebied van duurzaamheid, maar weet dat er voor de organisatie nog een wereld te winnen is, erkent Van Dongen. ‘Wij zijn geen duurzaamheidsexpert en dat pretenderen wij ook niet te zijn. Dat is ook niet de ambitie die wij hebben. Op dit moment zijn wij eigenlijk alleen een enabler: wij stellen organisaties in staat om data te verzamelen en vervolgens is het aan hen om daarover te rapporteren. Het is niet aan ons om hen daarover vervolgens van advies te voorzien.’
‘Wij zijn zelf ook nog niet het beste jongetje van de klas’, zegt Van Dongen kritisch. ‘Wij zijn een supersnelgroeiend bedrijf en hebben de afgelopen twee jaar verschillende kantoren geopend. Dat heeft ervoor gezorgd dat we misschien weleens te vaak het vliegtuig hebben gepakt, waar het wellicht ook via videobellen kon. Wij werken veel in de cloud en applicaties in de cloud draaien ergens op aarde op servers. Ik weet niet of al die servers wel zo duurzaam zijn. Wij gebruiken onze eigen applicatie ook om dat inzicht over emissies te genereren en bij te schaven waar nodig. We eat our own medicine wat dat betreft.’
Dit artikels is gesponsord door Payhawk.
